Ooroperatie
Het oor is nodig voor het horen van geluid. Geluid is een luchttrilling. Deze trilling komt via de gehoorgang bij een dun vlies aan het trommelvlies, dat nu eveneens in trilling raakt. Het trommelvlies geeft deze trilling over aan een keten van gehoorbeentjes. Dit zijn 3 zeer kleine, met gewrichtjes aan elkaar verbonden, botjes: hamer, aambeeld en stijgbeugel. Deze gehoorbeentjes bevinden zich in een ruimte achter het trommelvlies, het middenoor genaamd. De geluidstrilling wordt uiteindelijk door de stijgbeugel doorgegeven aan het eigenlijke gehoorzintuig, het binnenoor of slakkenhuis.
De signalen die als gevolg van de geluidstrilling in het slakkenhuis ontstaan, worden via een zenuw naar de hersenen getransporteerd. Als deze signalen aan de buitenkant van de hersenen, bij de hersenschors, zijn aangekomen, nemen we het geluid waar; c.q. horen we geluid.
Wanneer wordt een ooroperatie aangeraden?
In het algemeen geldt dat een ooroperatie zinvol kan zijn als het probleem in de gehoorgang, het trommelvlies of in het middenoor of rotsbeen ligt.
Als voorbeelden kunnen gelden:
- een te nauwe gehoorgang;
- een middenoorontsteking die niet geneest. Bij een ontsteking zal de arts eerst proberen om het oor met medicijnen, meestal oordruppels en/of antibiotica, te genezen. In het algemeen lukt dat goed en geneest het oor zonder nadelige gevolgen. Als dit echter niet lukt, dan kan een ontsteking een meer permanent karakter krijgen. In zo’n geval kan een operatie de oplossing brengen;
- bepaalde vormen van gehoorverlies;
- als na een periode van ontsteking toch enige schade is overgebleven, bijvoorbeeld een gat in het trommelvlies of een beschadiging aan één van de gehoorbeentjes, kan dit in het algemeen met een operatie worden hersteld. Ook kan het voorkomen dat een gehoorbeentje (meestal de stijgbeugel) is vastgegroeid aan zijn omgeving. Hieraan hoeft geen ontsteking vooraf te zijn gegaan. Deze oorzaak van gehoorverlies kan met een operatie vaak worden verholpen
