Ooroperatie

Het oor is nodig voor het horen van geluid.

Geluid is een luchttrilling (1). Deze trilling komt via de gehoorgang bij een dun vlies ‘het trommelvlies’ (2) aan, dat nu ook gaat trillen.
Het trommelvlies geeft de trilling door aan een keten van gehoorbeentjes. Dit zijn 3 zeer kleine botjes: hamer, aambeeld en stijgbeugel. Deze gehoorbeentjes bevinden zich in een ruimte achter het trommelvlies, het ‘middenoor’ genaamd. De geluidstrilling wordt uiteindelijk door de stijgbeugel doorgegeven aan het eigenlijke gehoorzintuig, het ‘binnenoor’ of ‘slakkenhuis’ (3).
De signalen die als gevolg van het geluid in het slakkenhuis ontstaan, worden via een zenuw (4) naar de hersenen getransporteerd.
Als deze signalen aan de buitenkant van de hersenen bij de ‘hersenschors’ zijn aangekomen, worden we het geluid gewaar, oftewel: we horen geluid.

Het middenoor is een met slijmvlies beklede, luchthoudende holte, die wordt geventileerd door de Buis van Eustachius. Deze buis vormt een verbinding tussen het middenoor en de neus-keelholte. Bij het slikken gaat de Buis van Eustachius even open, zodat er lucht doorheen kan en de luchtdruk in het middenoor hetzelfde blijft als die van de buitenlucht (dit wordt ook wel ‘klaren’ genoemd).

Wanneer wordt een ooroperatie aangeraden?

In het algemeen geldt dat een ooroperatie zinvol kan zijn als het probleem in de gehoorgang, het trommelvlies of in het middenoor of rotsbeen ligt.
Als voorbeelden kunnen gelden:

een te nauwe gehoorgang;
een middenoorontsteking die niet geneest. Bij een ontsteking zal de arts eerst proberen om het oor met medicijnen, meestal oordruppels en/of antibiotica, te genezen. In het algemeen lukt dat goed en geneest het oor zonder nadelige gevolgen. Als dit echter niet lukt, dan kan een ontsteking een meer permanent karakter krijgen. In zo’n geval kan een operatie de oplossing brengen;
bepaalde vormen van gehoorverlies;
als na een periode van ontsteking toch enige schade is overgebleven, bijvoorbeeld een gat in het trommelvlies of een beschadiging aan één van de gehoorbeentjes, kan dit in het algemeen met een operatie worden hersteld. Ook kan het voorkomen dat een gehoorbeentje (meestal de stijgbeugel) is vastgegroeid aan zijn omgeving. Hieraan hoeft geen ontsteking vooraf te zijn gegaan. Deze oorzaak van gehoorverlies kan met een operatie vaak worden verholpen

Meer informatie

Aanleiding operatie

Over het algemeen geldt dat opereren zinvol kan zijn als het probleem in de gehoorgang, het trommelvlies of in het middenoor ligt. Voorbeelden hiervan zijn:

Een middenoorontsteking die niet geneest. Bij een ontsteking zal de arts eerst proberen om het oor met medicijnen, meestal oordruppels en/of antibiotica, te genezen. Meestal lukt dat goed en geneest het oor zonder nadelige gevolgen. Als dit echter niet lukt kan een ontsteking een permanenter karakter krijgen, ofwel chronisch worden. In zo’n geval kan een operatie de oplossing bieden.
Een gaatje in het trommelvlies. Dit kan het gevolg zijn van bijvoorbeeld een ontsteking of trauma.
De keten van gehoorbeentjes functioneert niet goed. Het kan bijvoorbeeld voorkomen dat de stijgbeugel verminderd beweeglijk is door overmatige botgroei. Dit heeft gehoorverlies tot gevolg. Ook kunnen ontstekingen de gehoorbeentjes hebben aangetast, waardoor de continuïteit van de keten van gehoorbeentjes is verstoord.

Doel operatie

Er wordt onderscheid gemaakt tussen grofweg 2 soorten operaties:

Sanerende operaties, waarbij het doel is de aanwezige ontsteking te verwijderen.
Gehoor verbeterende operaties, waarbij het doel is ‘het horen’ te verbeteren.

De operatie

De operatie vindt plaats in onze vestiging in Hilversum. De ingreep wordt verricht onder algehele narcose, zodat u er niets van merkt. Bij een sanerende operatie in geval van een ontsteking wordt achter het oor een huidsnede gemaakt om toegang te krijgen tot het ontstoken botweefsel dat moet worden verwijderd. Soms moet een deel van de benige achterwand van de gehoorgang worden weggenomen. Dit kan ook gelden voor de gehoorbeentjes. In bepaalde gevallen is een tweede operatie nodig ter controle van het ontstekingsproces en herstel van het gehoor (de ‘second look’). Bij een gehoor verbeterende operatie kan veelal worden volstaan met een kleine huidsnede in de gehoorgang. Afhankelijk van de uitgebreidheid van het ziekteproces duren beide operaties 1-2 uur.

Na de operatie

Een ooroperatie is na afloop in het algemeen weinig pijnlijk. Een lichte pijn in en om het oor, of wat spierpijn in de nek kan het gevolg zijn. Er kunnen wat duizeligheidklachten zijn vanwege evenwichtsorgaan, dat vlak bij het oor ligt. U mag gewoon zelf naar het toilet en uzelf verzorgen bij de wastafel. Na 1 week wordt u op de polikliniek terugverwacht voor verwijdering van de hechtingen. Tijdens de ingreep wordt er ook een oortampon geplaatst in de gehoorgang om de genezing te bevorderen. Die wordt, afhankelijk van de ingreep, de volgende dag verwijderd of ook na 1 week op de polikliniek.Een aantal leefregels na de operatie:

Sporten mag na 4-6 weken.
Vliegen na 6 weken.
Zwemmen na 6 weken.
Lichte werkzaamheden of school na 1 week.
Zware werkzaamheden na 4 weken.
Oor gedurende 4 weken drooghouden (met douchen bijvoorbeeld bekertje op het oor plaatsen).
Niezen met geopende mond.
Neus niet snuiten.

Complicaties

Elke operatie heeft een kans op complicaties. Bij een ooroperatie komt een complicatie zelden voor. Als die al voorkomt, dan betreft het een ontsteking van het operatiegebied, een nabloeding en/of smaakstoornissen op de tong. De smaakstoornissen verdwijnen in de regel na enkele weken tot maanden. Duizeligheid en afname van het gehoor kunnen ook optreden. Een aantasting van de aangezichtszenuw, leidend tot verminderde werking van de aangezichtsspieren, is uiterst zeldzaam, evenals hersenvochtlekkage.

Tot slot

Uiteraard is de medische situatie van iedere patiënt uniek. Het kan zijn dat om bepaalde redenen afgeweken wordt van wat hier staat.

Vragen

Als u na het lezen nog vragen heeft, aarzelt u dan niet om contact met ons op te nemen.